ویلچر ارتوپدی برانکاردی

ویلچر برانکاردی | ویلچر ارتوپدی

ویلچر ارتوپدی یا ویلچر برانکاردی خیلی محبوب نیست و در حالی که برخی از کاربران می‌توانند از این ویلچر استفاده کنند، بسیار اندک و نادر هستند. در هنگام خرید، تعیین گزینه‌هایی که باید در نظر گرفته شوند بسیار زیاد هستند و ذهنتان را درگیر می‌کنند. این ویلچرها، سنگین هستند و به سختی جابجا می‌شوند که برای کاربر بسیار دشوار است.

بزرگترین مشکل ویلچر ارتوپدی یا برانکاری در این است که وقتی در حالت استراحت قرار می‌گیرد تلاش می‌کند تا کاربران را به جلو در صندلی فشار دهد، که باعث می‌شود یک شکاف برشی ایجاد می‌کند که در بهترین حالت صرفا احساس ناخوشایندی می‌دهد و در بدترین حالت باعث ایجاد جراحت و زخم بستر می‌شوند. متأسفانه زمانی که مراقبت‌کننده تلاش می‌کند تا صندلی را به حالت عادی برگرداند، فشار شکاف کاهش نمی‌یابد و احتمالا می‌تواند بدتر شود زیرا عمل بازگرداندن صندلی به حالت عادی اغلب تلاش می‌کند تا کاربر را از روی صندلی بیشتر دور کند. مگر اینکه کاربر جابجا شده باشد و یا پشت صندلی به اندازه کافی لغزنده باشد تا عمل جابجایی در حین بازگشت صندلی به حالت عادی، انجام شود.

یکی از راه‌های کاهش اثر فشار شکاف بر روی باسن این است که بر روی ویلچر برانکاردی پایه‌های بالارونده نصب کنید. بالا بودن پاها، هنگامی‌که پایه‌ها به درستی تنظیم می‌شوند، برخی از نیروها را از طریق پاها به پایه منتقل می‌کنند و ممکن است تاثیر شکاف را کاهش دهند.

از آنجا که پشت ویلچر ارتوپدی در حالت استراحت و بازگشت به حالت ایستاده در هر ویلچر ارتوپدی باز است، استفاده از هر نوع ابزار پشتیبانی جانبی از کار درست ویلچر برانکاردی جلوگیری می‌کند.

به رغم مسائل مربوط به این ویلچر، مواردی وجود دارد که لازم و مناسب هستند. اولین مورد این است که وقتی لگن کاربر را نمی‌توان در موقعیت 90 درجه قرار داد و کاربر به طور طبیعی لم داده است. دومین مورد این است که یک یا هر دو زانو نمی‌توانند خم شوند. نشستن به حالت 90 درجه با یک یا هر دو پا که به طور کامل بالا آمده باشد بسیار ناراحت‌کننده است و کمی لم دادن بسیار کمک خواهد کرد.

پیکربندی پایه‌ای این ویلچر ترکیبی از یک ویلچر استاندارد با ویژگی لم دادن است.

ابعاد (عرض و عمق) صندلی

عرض صندلی برای ویلچرهای افراد بالغ، بسته به مدل انتخاب شده، حدود 14 تا 22 اینچ می‌باشد.

عمق صندلی برای ویلچرهای افراد بالغ، بسته به مدل انتخاب شده، بین 16 تا 18 اینچ در نظر گرفته می‌شود.

ارتفاع صندلی

ارتفاع صندلی در یک ویلچر راحتی به طور معمول بین 17 تا 20‌ اینچ می‌باشد.

ارتفاع پشتی صندلی

درحالی‌که ارتفاع پشتی صندلی در اکثر ویلچرها، قابل تنظیم در محدوده 16 ‌تا 20‌ اینچ قابل تنظیم می‌باشد، ارتفاع پشتی یک ویلچر راحتی باید بالاتر باشد تا در موقعیت استراحت از کتف پشتیبانی شود. ارتفاع پشتی استاندارد 22 ‌یا 23‌ اینچ است با یک تکیه‌گاه اضافی برای حمایت و تکیه دادن سر ‌کاربر!

قاب، وزن و ظرفیت

ویلچرهای راحتی به طور کلی برای استفاده‌های سازمانی طراحی شده‌اند و ساختاری نسبتا سنگین دارند. فریم‌ها به طور معمول از فولاد ساخته شده و وزن آن بین 20 تا 25 کیلوگرم است. آنها معمولا تاشو هستند اما وزن و اندازه آنها باعث می‌شود که به سختی حمل شوند.

چرخ کاستر، چرخ و لاستیک

چرخ‌های عقب در این دسته ویلچر به طور معمول در ابعاد 20‌، 22‌ یا 24 اینچ در دسترس هستند. ابعاد بزرگتر رایج‌تر هستند و دارای لاستیک‌های پر از هوا و یا جامد هستند. لاستیک‌های جامد رایج ترند.

سایز چرخ‌های کاستر جلو ویلچرهای راحتی تقریبا همیشه 8 ‌اینچ و جامد است.

صفحات محور

صفحات محور به عنوان یک گزینه برای صندلی‏های راحتی مطرح نیست، اما برخی مدل‏ها دارای موقعیت مکانی دوتایی برای تنظیم ارتفاع صندلی می‌باشند.

ترمزها

ترمزهای ویلچرهای راحتی دارای همان روش فشاری یا کشیدنی برای قفل کردن ترمز که بر روی اکثر ویلچرها می‌باشد، است. اما برخی از مدل‏ها‎، ترمزهایی را ارائه می‌کنند که توسط کاربر قابل دسترسی نیستند.

یکی دیگر از گزینه‌های این نوع ویلچر نگه دارنده‌های برجسته است که هم‌چنین به عنوان کمک‌های درجه‌ای شناخته می‌شود که بر روی چرخ‌های ویلچر فشار می‌آورد و مانع از چرخیدن آنها به عقب می‌شود، درحالی‌که اجازه می‌دهد در هنگام بالا رفتن از دامنه به جلو رانده شوند.

نگه دارنده‌های برجسته با لاستیک‌های جامد و توپر کار نمی‌کند و تنها با لاستیک‌های هوادار و یا ترکیب لاستیک‌های هوادار و جامد و توپر کارایی دارد.

دسته ویلچر

دسته‌های ویلچر می‌توانند طولی کامل یا به اندازه طول دست داشته باشند. قابلیت تنظیم ارتفاع و یا ارتفاع ثابت داشته باشند ولی معمولا قابل جدا شدن هستند.

دسته‌های طول کامل اغلب برای کمک به افرادی هستند که از بازوهایشان برای پشتیبانی در هنگام حرکت استفاده می‌کنند درحالی‌که طول میز اجازه می‌دهد که ویلچر در کنار یک میز قرار گیرد بدون اینکه آنها را از میز دور کنند یا دسته را حذف کنند.

نکته قابل توجه دیگر ارتفاع دسته است. دسته‌های استاندارد 9 یا 10 اینچ ‌بالاتر از ریل صندلی خواهد بود. اگر یک بالشتک اضافه شود ارتفاع موثر 7 تا 8 اینچ خواهد شد که برای اکثر مردم نیز کوتاه است. اگر دسته‌ها بیش از حد کوتاه باشند، شانه‌ها افت می‌کنند و کاربر مجبور می‌شود خم شود که احساس ناخوشایندی در حالت نشسته بر روی صندلی می‌دهد و ناراحت‌کننده باشد. بنابراین تولیدکنندگان به دسته‌های با ارتفاع قابل تنظیم روی آورده‌اند که بهترین انتخاب برای اکثر مردم است.

پایه

پایه برای این نوع ویلچر بسیار ابتدایی است. پایه‌های ویلچر از نوع نوسان کننده و مقدماتی هستند، اما پایه بالارونده تنها ابزاری است که در جلوی ویلچر نصب می‌شود و برای فردی که از ویلچر راحتی استفاده می‌کند، مناسب است.

نقاط قوت

• حالت خوابیده پشتی ویلچر برای استراحت
• راحتی بیشتری دارد
• برای نگه‌داشتن سوند بهتر است

نقاط ضعف

• گران است (3000 – 5500 دلار)
• سنگین است
• به سختی حرکت می‌کند
• به سختی تا می‌شود